ประวัติความเป็นมาของน้ำกระท่อม

การแพร่ระบาดยาเสพติดในพื้นที่ ก่อนปี พ.ศ.2548 จะประกอบด้วย เฮโรอีน กัญชา ยาบ้า สารระเหย ยาแก้ไอ (ข้อมูลจากศูนย์บำบัดรักษายาเสพติดปัตตานี) โดยก่อนหน้านี้ในช่วงสงครามยาเสพติดที่มีการปราบปรามยาเสพติดอย่างจริงจังเกิดขึ้น ทำให้สงครามครั้งนั้นสารเสพติด หายากขึ้น ราคาแพงจากเดิมหลายเท่าตัว มีผู้เสพส่วนหนึ่งเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเสพสารเสพติดชนิดใหม่เข้ามาแทน เช่น ใบกระท่อม ผู้เสพส่วนหนึ่งเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเสพสารเสพติดชนิดใหม่เข้ามาแทน เช่น ใบกระท่อม หรือ   การนำน้ำต้มใบกระท่อมมาผสมในสูตรใหม่ที่ชื่อ 4x100 (สี่คูณร้อย)  

ปัจจุบันใบกระท่อมมีปัญหาการแพร่ระบาดในกลุ่มวัยรุ่นและนักเรียน   อาจเนื่องมาจากมีราคาถูกและทำให้เกิดอาการเคลิบเคลิ้มได้เช่นเดียวกับสารเสพติดอื่น  ใบกระท่อม ได้ถูกนำมาเป็นสารตั้งต้นสำคัญของยาเสพติดชนิด “สี่คูณร้อย” โดยมักนิยมนำน้ำกระท่อมต้ม ผสมกับโค้ก  ยากันยุง และยาแก้ไอ (สี่คูณร้อย) ซึ่งวัยรุ่นในพื้นที่นิยมเสพเป็นแฟชั่นสังสรรค์ในกลุ่มเพื่อนตามร้านน้ำชา เพื่อให้รู้สึกสนุกสนานคึกคัก มึนเมา     เริ่มแพร่ระบาดมาตั้งแต่ปี 2547 กระทั่งปัจจุบัน

              จากรายงานของสำนักงาน ป.ป.ส. ภาค 9 พบว่า สถานการณ์แพร่ระบาดของพืชเสพติดชนิดกระท่อม ในปี 2547 เป็นต้นมา สถานการณ์การค้าและแพร่ระบาดเพิ่มสูงมากขึ้น จนกระทั่งในปี   2549-2550 กระท่อมกลายเป็นตัวยาหลักอันดับ 3   การค้าและแพร่ระบาดพืชกระท่อมในพื้นที่ 7    จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะพื้นที่ 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ปัตตานี ยะลา นราธิวาส และสงขลา ในพื้นที่อำเภอสะบ้าย้อย อำเภอจะนะ อำเภอนาทวี และอำเภอเทพาโดยเฉพาะ ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นพื้นที่หลักของปัญหายาเสพติดในปัจจุบัน